تبسم :از استاد ظهورالله ظهوری

قطــره قطـره می چکی تاآنکه باران میشوی
در وجــودم چـشمـه و دریا و توفــان میشوی
میگـــریزد شعـــله هــــــ ـایت تا ستیغ آفتاب
میــدرخشی لحظـه ای و زود پنهان میشوی
خصلت آییــــــنه دارد صــــبح دیــــدارت هـنوز
یک تبسم می شگــوفی وگلستان میشوی
درکـــنار سـاحلــــت یک زورق بشکــ سته ام
موجهـــای بیقــــــرارخـــــانه ویــران مـیشوی
غنچه هـا آید برقص و شاخه ها خنـدان شود
سبزه میگــــردد معــطرچون خـرامان میشوی
مــوج می خــیزی ومی پیچی به گـرداب دلم
یابه جانم اخگـر یک عشق سوزان مـیشوی
از هوس آییـــــنه ام در برکـــــشد مهــــــــتاب را
شب که مستی مست میگردی وعریان میشوی
ظهوراللۀ ظهوری