به بارگاه خیام

به بارگاه خیام این پدیدۀ بدون تکرار هویت پارسی زبان با ادب مینشینیم:
خاکی که به زیر پای هر نادانیست
کف صنمی و چهرۀ جانانیست
هرخشت که بر کنگرۀ ایوانیست
انگشت وزیری و سر سلطانیست
*****
و این بخش از رهنمود و امر و دیکته ای عمر خیام نیز ارزشیست که باید با زانو زدن به بارگاه سلطانی او خواند و شنید:
ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگرچه بر تو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی است